مادر
سروده ی : استاد جعفری(سها)
مرا در کودکی این گفته بودند:
که می باید خدا در آسمان دید
به خواب و چشم کس ، هرگز نیاید
و لیکن میتوانش بیکران دید .
به دل گفتم عجب پیچیده رازیست ،
یقینش میتوان با چشم جان دید .
به دنبالش تمام عمر گشتم.
به جان گفتم : "کجایش پس توان دید"؟!
صدایی هی زدم : "کای خسته برگرد."
که این جا می توان او را عیان دید.
بلی ، چشمم به چشم مادر افتاد.
همان نوری که چشمم در اوان دید.
به خود گفتم : "کجایی ای خداجو" ؟
خدا در چشم مادر می توان دید.
موضوع مطلب :